Hildesheim | Szlak Światowego Dziedzictwa

Obszar światowego dziedzictwa Hildesheim teraz „świeci” jeszcze bardziej: projekt „UNESCO World Heritage Ribbon” otrzymał niemiecką nagrodę Lighting Design Prize 2015! W kategorii „Oświetlenie zewnętrzne / Obszary publiczne” projekt zachwycił z jednej strony projektem oświetlenia wzdłuż Szlaku Światowego Dziedzictwa, a z drugiej strony inscenizacją Katedry Mariackiej jako jednego z najbardziej znanych miejsc Światowego Dziedzictwa w Hildesheim.

Zespół Studia DL bardzo cieszy się z nagrody i dziękuje partnerom projektu za udaną współpracę, a także jury za docenienie projektu.

W ramach programu finansowania przez rząd federalny i kraj związkowy Dolnej Saksonii krajowych obiektów światowego dziedzictwa UNESCO, oprócz kompleksowych działań konserwatorskich i renowacyjnych w katedrze Mariackiej i kościele Michelis, przeprowadzono lub zaplanowano dalsze ulepszenia środowiska miejskiego. Celem tego projektu jest stworzenie lepszego połączenia pomiędzy poszczególnymi obiektami Światowego Dziedzictwa Kulturowego i centrum miasta Hildesheim. Dzięki wstędze Światowego Dziedzictwa, która ma dobre 1,2 km długości i składa się z około 3000 płyt granitowych, udało się stworzyć takie połączenie. Częścią koncepcji oświetlenia są ścieżki łączące obiekty światowego dziedzictwa kulturowego, jak również sama katedra i jej bezpośrednie otoczenie. Oprócz planowania architektonicznego krajobrazu, połączenie miejsc światowego dziedzictwa jest znacząco wspierane przez projekt oświetlenia. W połączeniu z jednolitym pasem blachy, obraz świetlny osiąga wizualną jedność i dzięki temu jest wyraźnie rozpoznawalny jako przewodnik nawet w nocy. W centrum uwagi znajduje się zarówno nowoczesny i elegancki design oprawy, jak i funkcjonalne światło, które w znacznym stopniu służy rozjaśnianiu otoczenia, a także orientacji.

Projekt architektoniczny krajobrazu autorstwa nsp christoph schonhoff landschaftsarchitekten stadtplaner charakteryzuje się zasadniczo ekspresją opaski w postaci wielkoformatowych jasnych kamieni granitowych osadzonych w asfaltowym bruku. Niniejszy element stanowi łącznik pomiędzy poszczególnymi obiektami Światowego Dziedzictwa. Oświetlenie towarzyszy wstędze wzdłuż ścieżki w postaci stel świetlnych i wspiera prowadzenie ścieżki zarówno w dzień jak i w nocy. Oprócz efektu połączenia, mają one również za zadanie zapewnić światło funkcjonalne poprzez spełnienie wszystkich wymagań i specyfikacji technicznych. Kolejnym elementem koncepcji oświetlenia są linie świetlne wstawione pomiędzy granitowe kamienie. Dzięki nim wstęga Światowego Dziedzictwa jest widoczna nawet w ciemności i tym samym pełni podstawową funkcję przewodnika w nocy.

Katedra Mariacka, jeden z najbardziej znanych obiektów światowego dziedzictwa w Hildesheim, również była częścią projektu oświetlenia. Katedra została tu dyskretnie podkreślona jako centralny punkt dziedzińca katedralnego i tym samym postawiona we właściwym świetle jako ważny zabytek miasta.

W obecnym projektowaniu oświetlenia miejskiego coraz większego znaczenia nabierają oprawy słupowe i stelaże świetlne. Przemysł oferuje szeroką gamę tych lekkich form. Do dyspozycji planistów są różne wysokości, od lekkich pachołków po wysokie oprawy słupowe. W różnych językach projektowych, wyposażone w wysoce wydajną technologię oświetleniową.

Dzięki różnym mocnym oprawom i technikom oświetleniowym tworzą one zróżnicowane efekty świetlne. Dzięki rozsądnie stopniowanym rozmiarom i nowoczesnemu wzornictwu harmonijnie wpisują się w ogólny kontekst architektoniczny. W projekcie połączenia obiektów światowego dziedzictwa Hildesheim należało uwzględnić zarówno aspekty projektowe, jak i techniczne. Dla najróżniejszych przestrzeni miejskich należało znaleźć rozwiązanie, które będzie jednolite wizualnie i wpisze się w krajobraz miasta, a także będzie w stanie przejąć funkcję przewodnika i spełnić wszelkie wymagania techniczne.

W ramach kompleksowego badania produktu zbadano i oceniono pod względem konstrukcyjnym i ekonomicznym postumenty świetlne różnych producentów. W trakcie badań uwzględniono m.in. takie aspekty jak wysokość punktu świetlnego, rozstaw opraw, a także asymetryczny rozsył światła poprzez obliczenia fotometryczne w oparciu o normę DIN EN 13201. Ponadto konstruktywnie skoordynowano i rozwiązano we współpracy z producentami osłonę i ograniczenie olśnienia od strony budynku oraz ochronę przed wandalizmem. Koszty zostały również zbadane i wstępnie skalkulowane w porozumieniu z miastem, partnerami miejskimi lub dostawcami usług. Zużycie i konserwacja, również z ekologicznego punktu widzenia w odniesieniu do zużycia CO², łatwość konserwacji, łatwość instalacji, żywotność lampy i cykle czyszczenia były ostatecznie również aspektami, które zostały uwzględnione w badaniach.

Jako punkt kulminacyjny koncepcji oświetlenia wstęgi Światowego Dziedzictwa, jeden z obiektów Światowego Dziedzictwa, jak również jego bezpośrednie otoczenie zostały przedstawione w odpowiednim świetle. Katedra Mariacka jest centralnym punktem Dziedzińca Katedralnego, który granicząc z budynkami użytkowanymi przez kościół, stanowi własny kwartał w tkance miejskiej. Projekt oświetlenia podkreśla tę okolicę jako spójny zespół, dzięki czemu wyłania się jej jednorodny obraz. Zgodnie z nadrzędną koncepcją, otaczające budynki są jednolicie i dyskretnie rozjaśnione jako linia definiująca przestrzeń. W tym celu zamontowano oprawę ze specjalnie zaprojektowanym kloszem, który daje taki efekt, ale niepozornie wtapia się w zabytkowe struktury.

Zgodnie z wymaganiami klienta, katedra jest podkreślona jako dominanta dziedzińca katedralnego, nie rysując jednak zbyt mocnych akcentów. Zadaniem było stworzenie prostego i eleganckiego oświetlenia, które jednak podkreśla szczególne cechy romańskiego budynku z jego dużymi powierzchniami ścian i małymi oknami.

Realizacja została przeprowadzona z wykorzystaniem wpuszczanej oprawy podłogowej, która została zmodyfikowana zgodnie ze specjalnymi potrzebami koncepcji i umożliwia pełnopowierzchniowe oświetlenie całego obszaru fasady. Dzięki zastosowaniu specjalnie satynowanego szkła, mimo dużych powierzchni udało się nawet zastosować ekonomiczną oprawę o mocy zaledwie 20 W. Plama światła na poziomie podłogi nie tylko pokrywa powierzchnię fasady, ale także lekko podpowiada okna budynku. Szczególny akcent położono na oknach klerestorium. Tutaj, oprócz lekko zasugerowanych powierzchni okien i drzwi, wpuszczane w podłogę reflektory mają za zadanie podkreślić rytm łuków w górnej części budynku.