Hanower | Państwowe Muzeum

Jak pod otwartym niebem

#
Państwowe Muzeum w Hanowerze jest największym państwowym muzeum w Dolnej Saksonii. Instytucja sztuki, znana również jako Muzeum Świata, podzielona jest na trzy obszary tematyczne: światy przyrody, światy człowieka i światy sztuki. Te ostatnie znajdują się na drugim piętrze, które jest połączone otwartymi stropami ze światłem dziennym. Te świetliki są ważnym elementem tożsamości Państwowego Muzeum, które zostało zaplanowane przez architekta Huberta Oswalda Ludwiga Stiera i ukończone w 1902 roku.

W czasie II wojny światowej część dachów uległa zniszczeniu i po zakończeniu wojny trzeba było je odbudować. Na przestrzeni dziesięcioleci narastały problemy z konstrukcją dachu. Z jednej strony woda przenikała do przestrzeni wystawienniczej, z drugiej zbyt duży gradient temperatury powodował powstawanie kondensacji i osadów brudu w suficie podwieszanym, co prowadziło do trudnej i często koniecznej konserwacji. Połowa szklanych dachów musiała być corocznie bielona w celu zmniejszenia nakładu światła i energii. Mimo to temperatury we wnętrzu w letnie dni dochodziły do 30°C, a cenne eksponaty były prześwietlone. Studium wykonalności wykazało, że zamknięcie dachów jest najlepszą opcją ze względu na słabe punkty w fizyce budynku – nawet jeśli trzeba było w tym przypadku wykluczyć światło dzienne.

W tym momencie Studio DL zostało powołane jako specjalista ds. planowania sztucznego oświetlenia. Na podstawie inwentaryzacji, historii budynku i użytkowania budynku ponownie przeanalizowano jakość przestrzeni stworzonej przez Huberta Stiera. Wahadłowe szyny zasilające, które dominowały w pomieszczeniu przed renowacją, zostały usunięte, a wysokość niektórych sal została przywrócona do pierwotnego poziomu. W efekcie zostały usunięte wszystkie obce przedmioty z perspektywy użytkownika, a uwaga skierowana z powrotem na walory architektoniczne sufitu. Kluczowym punktem projektu oświetlenia było zachowanie oryginalnych cech pomieszczenia wypełnionego światłem dziennym. Celem było umożliwienie zwiedzającym patrzenia na historię sztuki, jak gdyby znajdowali się pod gołym niebem. Mając to na uwadze, zespół planistów zbadał wpływ świetlika na sztukę, zwiedzających i estetykę przestrzenną sufitów, aby wypracować najlepsze możliwe rozwiązanie dla Państwowego Muzeum. Sufity ze światłem dziennym są z natury niejednolite pod względem barwy światła, dzięki czemu ciepłe i zimne temperatury barwowe mogą być postrzegane przez załamanie światła. Ponadto większość sufitów świetlnych tworzy efekt głębi, dający wrażenie przestrzeni i struktur za przeszklonymi wstawkami.

Studio DL skonstruowało kilka wiernie odwzorowanych przykładowych wariantów sufitu świetlnego i przetestowało je w laboratorium oświetleniowym, aby znaleźć najlepszy wybór składu materiałów i komponentów oraz uzyskać najlepszy efekt przestrzenny. Następnie w wyniku głosowania kuratorów i wszystkich innych uczestników projektu wyłoniono ostateczne warianty. Wspólnie oceniono jakość próbek i przeprowadzono pomiary światła na dziełach sztuki. Wybór padł na lekki wariant sufitu z opalizującym niebieskim efektem. W zależności od perspektywy obserwatora sufit wygląda różnie w różnych odcieniach niebieskiego. Dzięki temu innowacyjnemu rozwiązaniu każdy punkt widzenia jest wyjątkowy.
Aby ocenić potencjał uszkodzeń nowego oświetlenia ze względu na jego niebieskawy wygląd, Studio DL przeprowadziło pomiary i analizy spektralne. Pokazały one, że panele led w porównaniu z konwencjonalnymi sufitami świetlnymi nie mają bardziej niszczącego wpływu na dzieła sztuki. Miękkie oświetlenie wnękowe dopełnia całościowy obraz sufitu. To znacznie zmniejsza kontrast między świetlistymi powierzchniami sufitu a ciemniejszymi ścianami, które tworzą przestrzeń.

Dzięki szczegółowym analizom i sumiennemu pojmowaniu designu, jakość oświetlenia w Państwowym Muzeum została wyniesiona na nowy poziom dzięki współpracy interdyscyplinarnej, nie tracąc przy tym swojego tradycyjnego charakteru. W ten sposób powstał obraz światła i przestrzeni odpowiedni dla wysokiej jakości malarstwa. Pierwsza faza budowy została zakończona w 2021 roku, pozostałe odcinki są obecnie w trakcie realizacji.